​​​​​​​เรื่องเล่าผี@@

[Marinas]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว แล้วก็ออกจะดื้อรั้น กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และมีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างช้านาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องนอกเหนือจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู ตกแต่งอยู่ ที่ฝาผนังคงจะแทบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งใครที่เป็นครูสายการศึกษา หรือไม่ใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างรู้ดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยดสยอง อย่างยิ่ง แม้กระนั้นดูเหมือนกับว่าด้วยความดื้อรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนหรือมากล่าวเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นจะต้องนั่งรอคอยครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน และความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนเย็นที่เงียบกริบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยดสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ในทันทีทันใด แล้วก็ผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่อาจจะชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูราวกับว่ายังคงเฮฮา กับเพื่อนฝูงสตรีที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกงามมากมาย นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ว่าดูเหมือนกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย เพื่อนๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว และผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยสิ่งเดียวกัน 

แต่จากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาทีหลังจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและก็ด้วยความตระหนกตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาทั้งๆที่ไม่มีคนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นคนใดกันอยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีด แล้วก็ดังทั้งยังสถานที่เรียน จนถึงทำให้พวกครูและก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นรวมทั้งพวกเราก็ได้ ทำเล่าเรื่องราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง เราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย หากเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ไม่ยอมรับครูโดยทันทีหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันทีละคนจำนวนไม่น้อยอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวเหล่านี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจากว่าเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็หัวข้อนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เรื่องผี